Κουβανοί γιατροί δίνουν ελπίδα στα παιδιά του Τσερνόμπιλ

www.kathimerini.gr με πληροφορίες απο το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το πρόγραμμα που ξεκίνησε το 1990 συνεχίζεται ακόμα στην Αβάνα, βοηθώντας τα παιδιά να ξεπεράσουν τα προβλήματα στην υγεία τους που προκλήθηκαν από το Τσέρνομπιλ.

Η εντεκάχρονη Ολγα μπαίνει στο παραλιακό σπίτι με χοροπηδητά, ενώ τα μαλλιά της είναι ακόμη υγρά από τη βουτιά στην Καραϊβική. «Μ' αρέσει πολύ εδώ», λέει. «Το φαγητό είναι φοβερό, η θάλασσα καταπληκτική κι έχω κάνει πολλούς φίλους».

Η Ολγα δεν κάνει ακριβώς διακοπές στην Κούβα. Ένα από τα «παιδιά του Τσερνόμπιλ», βρίσκεται στο νησί.... (Η συνέχεια http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_06/07/2009_287434)

L.A. : "... μοιραζόμαστε ότι έχουμε!". Φανταστείτε όλοι μας να μοιραζόμασταν αυτά που έχουμε. Ξεχάσαμε ότι παλιά, όπως διαβάζουμε στην ιστορία, οι άνθρωποι ήταν μόνοι. Ζούσαν σε σπηλιές. Έπειτα, οι ανάγκες των ανρθώπων με σημαντικότερη την ανάγκη της επιβίωσης, τους οδήγησαν να ενωθούν σε μικρές ομάδες. Μικρές κοινωνίες. Αυτές αντέξανε πως;; Μοιράζονταν ότι είχαν. Ο καθένας έκανε διαφορετικές δουλειές, αλλά μοιράζονταν ότι είχαν.

Ας μοιραστούμε ότι έχουμε... φαίνεται πως έχει αποτέλεσμα!